zondag 29 oktober 2017

Waarom de gematigde benadering van paus Franciscus revolutionair is

door John Henry Westen – LifeSiteNews

Op 9 juni 2016 hield paus Franciscus een homilie die de sleutel is tot het begrijpen van zijn modus operandi als het gaat over geloofszaken. Hij voer uit tegen een “alles of niets” benadering van het geloof en hij zei: “dat is niet katholiek, dat is ketters”. Hetzelfde gevoelen zit achter zijn herhaalde en heftige kritiek op “starre” katholieken. De “starren” “lijken goed omdat zij de wet volgen”, zei hij, “maar daarachter zit iets dat hen niet goed maakt: of zij zijn slecht, huichelachtig of ziek”.

Paus Franciscus doet zijn best het niet-star zijn in praktijk te brengen, ofwel een strategie te volgen waarbij hij water bij de wijn doet ten aanzien van diverse geloofspunten. Speciaal op terreinen die de seculiere wereld het meest verafschuwt, punten waarop velen de Kerk verachten en belachelijk maken heeft Franciscus op een manier geacteerd die sommigen zien als een inperken van de kritiek op de Kerk. Het is wat velen een gematigde benadering zouden noemen, een modernisering van de Kerk of misschien een afzwakken van de uitersten.

Doorgaans zal paus Franciscus een leer van de Kerk verkondigen en dan onder de druk van moeilijke gevallen zal hij terugtrekken van de logische conclusie die uit de waarheid volgt. Hij zegt vaak dat hij een “zoon van de Kerk” blijft en vasthoudt aan de traditionele geloofspunten. Hij erkent wat hij noemt het “ideaal” maar in naam van de barmhartigheid laat hij in moeilijke gevallen een breed scala van uitzonderingen toe. Hij stelt dat “de werkelijkheid belangrijker is dan ideeën” en zo rechtvaardigt hij een versoepeling van de regels en dat is voor hem het “helpen” van de zwakken.

Wij hebben die benadering in de praktijk gezien.

* Amoris Laetitia prijst het ideaal van het huwelijk ‘voor het leven’ maar laat ook voor hertrouwd gescheidenen de mogelijkheid open in volle gemeenschap met de Kerk te zijn.

* Hoewel hij de katholieke leer tegen kunstmatige geboorteregeling formeel niet heeft verworpen, heeft Franciscus gezegd dat ze in bepaalde gevallen zoals bij een Zikavirusinfectie aanvaardbaar is. Bovendien heeft hij benadrukt dat katholieken niet moeten fokken “als konijnen”.

* Terwijl paus Franciscus het sacramentele huwelijk verheerlijkt heeft, heeft hij ook gevallen van ongehuwd samenwonen, met name wanneer zij monogaam samenleven, een “echt huwelijk” genoemd met de genade van een “echt huwelijk”.

* Paus Franciscus heeft dikwijls kritiek geleverd op de genderideologie en met name op het aanprijzen daarvan bij kinderen. Hij nodigde echter ook een transgender koppel uit in het Vaticaan en sprak over hen als “gehuwd” en gelukkig.

* Terwijl hij het bestaan van de hel toegeeft, heeft hij ook gezegd: “niemand kan voor eeuwig veroordeeld worden" en hij ging zelfs zo ver te suggereren dat mensen die niets met God te maken willen hebben totaal vernietigd worden in plaats van naar de hel te gaan.

* Hoewel hij heeft geschreven dat homoseksuele verbintenissen totaal niet gelijk zijn aan het huwelijk, heeft hij niettemin homoseksuele koppels omarmd en geeft daarmee de indruk hun relaties goed te keuren.

Om te begrijpen hoe revolutionair deze veranderingen zijn in de Kerk moet je begrijpen wat de benadering van de Kerk in deze kwesties is, een benadering die in haar tweeduizendjarige geschiedenis steeds dezelfde is geweest. Het is een benadering die gebaseerd is op absolute waarheden of morele principes, die geen uitzonderingen of compromissen toelaten.

Als je let op de nuances dan kun je verder kijken dan het vernis van een eeuwenoud katholicisme dat de breuk bedekt. Neem bijvoorbeeld het geval van een huwelijk na een scheiding. Het is in het algemeen waar dat er nergens in de Schrift staat dat Jezus iets speciaals gezegd heeft over homoseksualiteit. Maar in drie van de vier evangelies wordt vermeld dat Jezus uitspraken doet tegen een nieuw huwelijk na scheiding. Dus als de Kerk  in staat is de leer rond echtbreuk aan te passen, dan zou het nog veel gemakkelijker moeten zijn uitzonderingen te maken op andere morele onderwerpen waar Christus niet zo glashelder over was. “Ieder die zijn vrouw wegzendt en een ander huwt begaat echtbreuk, en wie een vrouw trouw die door haar man is weggestuurd, begaat echtbreuk”, heeft Jezus gezegd. Gedurende heel de katholieke geschiedenis is ditzelfde gehouden. Dat was de reden achter de onthoofding van Thomas More en de 500 jaar oude afscheiding van de Kerk van Engeland.

De Kerk is altijd grootmoedig geweest voor de zwakken. Katholieken die gescheiden leefden van hun huwelijkspartner en een relatie kregen met een ander werden al vóór paus Franciscus geholpen. Zelfs in de complexe situatie als het nieuwe paar nog jonge kinderen had en dus niet staat waren gescheiden te leven zonder de kinderen te schaden, waren ze onder Johannes Paulus II in staat de heilige communie te ontvangen. Dat was op voorwaarde dat ze leefden als broer en zus en niet als echtgenoten.

Paus Franciscus echter ziet dergelijke vereisten als onmogelijk en heeft daarom volledige communie toegestaan aan hen die leven in dergelijke verbintenissen zonder dat het nodig dat ze afzien van seksuele betrekkingen met de nieuwe partner al is de wettige huwelijkspartner nog in leven. Vanuit een wereldlijk gezichtspunt is de benadering van Franciscus logisch en de wereld houdt daarom van hem. Maar vanuit een katholiek gezichtspunt ondergraaft dit het vertrouwen in God die steun geeft aan hen die op Hem vertrouwen. Als de Kerk zegt dat het onmogelijk is te weerstaan aan de bekoring, en te leven op een moreel verantwoorde manier als je te maken hebt met scheiding en een nieuw huwelijk, zou ze dan ook niet zeggen dat dat onmogelijk als je te maken hebt met gerichtheid op hetzelfde geslacht, bekoringen tot pornografie of met een ongewenste zwangerschap?

Het lijkt erop neer te komen dat paus Franciscus geen vertrouwen heeft in de belofte van Christus die drie keer in de Bijbel is opgetekend. Als de apostelen reageren op Jezus’ eisen van zedelijk leven en suggereren dat zoiets hopeloos is, antwoordde Jezus: “Bij mensen is dat onmogelijk: maar bij God is alles mogelijk.”

10 oktober 2017
vertaling C. Mennen pr

Geen opmerkingen: